مورد عجیب ملت شهیدپرور و سینمای بدون قهرمان!
تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۴۳۱۸۷
شهادت سردار سلیمانی دل همه مردم را به درد آورد و در این میان هنرمندان به واسطه زبان گویای هنر شاید به شکلی دیگر این امکان را داشتند که از سردار سلیمانی و رشادهای او بگویند و هرکسی به فراخور توان و احوال خود با خلق آثار هنری بخشی از این اندوه را تسکین داد.
حوزه هنری از جمله نهادهایی است که از سال گذشته برنامه‌های متعددی را اجرا کرد و نمایش‌های خیابانی، شعر، چاپ کتاب، نمایشگاه عکس، پوستر و تولید یک نمایش میدانی را در دستور کار خود قرار داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با کوروش زارعی، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری، کارگردان و نمایشنامه‌نویس به بهانه سالگرد شهادت سردار سلیمانی درباره این برنامه‌ها و ضرورت پرداخت به شخصیت سردار در پروژه های هنری به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می خوانید.
*مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری از سال گذشته و مصادف با شهادت سردار سلیمانی برنامه‌های هنری را برای بزرگداشت این شهید در دستور کار خود قرار داد. قدری درباره این فعالیت‌ها توضیح دهید.
در حوزه هنری ستادی در بخش‌های مختلف تشکیل شده که تولیدات متنوعی را به همین مناسبت تهیه کرده‌اند. یکی از فعالیت‌های ما انتشار کتابی تحت عنوان «من قاسم سلیمانی‌ام» نوشته مرتضی شاه کرم است که شامل ۵ نمایشنامه سی دقیقه‌ای کوتاه براساس داستان‌های واقعی و مستند است و در این ایام رونمایی میشود و در اختیار هنرمندان قرار خواهد گرفت. در کنار این هم یک پروژه نمایشی بزرگ داریم که در دست تهیه است.
* درباره این کتاب و ویژگی‌های آن بگویید.
تمام قصه‌ها براساس مستندات و واقعیات است و به قهرمانان واقعی و لشکر ۴۱ ثارلله و حاج قاسم سلیمانی، شهدا و رفقای حاج قاسم پرداخته شده است. در واقع این نمایشنامه براساس قصه‌های واقعی به رشته تحریر درآمده و در تصویر آنها نه بزرگ‌نمایی صورت گرفته و نه اسطوره‌ای ساخته شده است. بلکه حقیقت آنچه که بوده‌اند را به نمایش درآوردیم و چیزی به آن اضافه نشده است و مخاطب قطعاً با قهرمانان واقعی در این اثر روبروست. چرا که سردار سلیمانی قهرمانی برآمده از دل مردم بود و جایگاه ایشان بر کسی پوشیده نیست.
*آقای زارعی از اوایل دهه هفتاد سینمای ایران تقریباً قهرمان به خود ندیده است و عملاً هرچه قدر جلوتر آمدیم قهرمان سازی در سینما منسوخ شد و اگر هم وجود داشت چندان مورد باور و خواست مخاطب نبود. چرا سینماگران اقبال چندانی به قهرمان‌پروری در فیلم‌هایشان ندارند؟ این کوتاهی از کجاست؛ آیا مخاطب آن را نمی‌پذیرد که سینماگر هم سراغش نمی‌رود؟
متاسفانه سال‌هاست که درام مدرن همه را گرفتار خودش کرده و نوع نگاه هنرمندان به سینما، تئاتر و تلویزیون تغییر کرده است. از سویی دیگر شکل ساختاری تولیدات در این فضا از حالت کلاسیک خودش درآمده و همه به نوعی دنباله‌رو فضای مدرن و پست مدرن شده‌اند. طبیعتاً در چنین فضایی آن قهرمان واقعی که باید در آثارمان داشته باشیم وجود ندارد و در واقع نگاه و ساختار مدرن آثار نمایشی ما را از قهرمان دور کرده است.
فیلمسازان ما در سینمای ایران به سیاه نمایی سوق پیدا کرده‌اند و اساساً به قهرمان پروری نمی‌پردازند و شاید بتوان گفت اصلاً نسل جدید فیلمسازی ما اعتقادی به قهرمان ندارد؛ در صورتی که فیلم و سینما بدون قهرمان، سینما نیست.
*تاثیر سینمای غرب و به ویژه هالیوود که مظهری از خلق ابرقهرمان‌های گوناگون است را در سینمای ایران چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اگر نگاهی به فیلم‌های هالیوودی و آمریکایی بیندازید می‌بینید که در همه آنها قهرمان وجود دارد، اما متاسفانه ما تا حدودی تحت تاثیر سینمای غرب قرار گرفتیم و از قهرمان و قهرمان‌پروری اجتناب می‌کنیم.
حتی در سینمای قبل از انقلاب هم به کرات در فیلم‌ها قهرمان دیده می‌شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در دوران دفاع مقدس نیز این سینما به خود قهرمان دید، اما نوع نگاه فیلمسازی غلط، سینماگران ما را به لحاظ محتوایی از پرداختن به موضوعات اصیل ایرانی دور کرده است.
*مخاطب چطور؛ او هنوز از این سینما قهرمان می‌خواهد؟
تماشاگر عام همچنان به دنبال قهرمان است، اما می‌بینیم که حتی سینماگر به خواسته مخاطب نیز توجهی ندارد و گویی فقط برای خودشان فیلم می‌سازند در حالی که یک فیلمساز واقعی باید برای مردمش فیلم بسازد.
واقعیت این است که ما برای جشنواره‌ها و فستیوال‌های خارجی فیلم می‌سازیم و علاقمندیم تشویق شویم، از آنها جایزه بگیریم و نگاه ویژه‌ای به ما داشته باشند و بر همین اساس سعی می‌کنیم برخی از مسائل ایران را با سیاه‌نمایی روایت کنیم تا اینکه قهرمان پروری دغدغه ما باشد. این در حالی است که برخی از فیلمسازان ما برای توجه فستیوال‌های خارجی فیلم می‌سازند و مجبورند که به قهرمان بی‌توجه باشند و بیشتر تمایلشان به چرک‌نمایی است.
*در حوزه تئاتر وضعیت چگونه است؟
برخلاف آنچه در سینما رخ داده است اما اینکه به قهرمانان پرداخته شود در تئاتر رایج‌تر است و می‌توان گفت تئاتر همچون سینما آلوده یک سری مسائل نشده است. البته جای تاسف است که تئاتر ما هم اخیراً به سمت تولید نمایش‌های غربی رفته و آن شکل و شمایلی که از تئاتر ایرانی انتظار داریم، وجود ندارد. اما وقتی آثاری در حوزه دفاع مقدس و قهرمانان جنگ تولید میشود به درستی به قهرمانان و سرداران جنگ پرداخته میشود. اخیراً در جشنواره تئاتر مقاومت به چند تن از شهدای دفاع مقدس و جبهه مقاومت پرداخته شده بود اما به نظرم این میزان پرداخت بسیار کم است، ولی در مجموع تئاتر در قیاس با سینما وضعیت بهتری دارد.
*شما اخیراً در عراق هم نمایشی را اجرا کرده بودید که بی ارتباط با همین فضا نبود.
بله. نمایش «الشمس تشرق من حلب» را به مدت دو ماه در حلب و دمشق اجرا کردیم و استقبال مردم بی‌نظیر بود. ما در شهر حلب شبی دو هزار تماشاگر و در دمشق شبی بالغ بر سه هزار نفر جمعیت داشتیم و مردم استقبال بسیار خوبی داشتند. قصه این نمایش به سال ۶۱ برمی‌گردد و روایتی تطبیقی از دیر راهب مسیحی است که میزبان سر مبارک اباعبد الله(ع) میشود و قصه راهبی را روایت می‌کند که شبانه با سر مبارک حضرت راز و نیاز می کند. در این نمایش یک ایده کارگردانی معاصر داشتیم و در کنار بستر تاریخی یک فضای رئال هم وجود داشت که به نکته مهمی اشاره داشت. همان داعشی که در این سال‌ها جنایت‌های بیشماری را در سوریه به وجود آورده، در واقع ادامه همان داعشی است که در سال ۶۱ هجری آن فجایع را در کربلا رقم زد.
شما سال گذشته نمایشی را برای کنگره سرداران شهید لشکر ۴۱ لشکر ثارالله استان کرمان اجرا کردید. خاطره‌ای از سردار سلیمانی دارید؟
بله. سال گذشته برای کنگره سرداران شهید لشکر ۴۱ لشکر ثارالله استان کرمان، نمایش «مثل ماهی در خاک» را روی صحنه بردیم و چندین بار از سردار شهید سلیمانی دعوت کردیم که برای دیدن نمایش بیایند و ایشان هم با بزرگواری ابراز علاقه کردند، اما متاسفانه این امکان فراهم نشد و ایشان مجبور شدند به سوریه بروند. مدتی بعد ایشان را در هواپیما ملاقات کردم و خطاب به سردار گفتم حاج آقا میسر نشد در سوریه نمایش ما را ببینید، اما خیلی علاقمند بودم که این نمایش را ببینید. ایشان من را در آغوش کشیدند، بوسیدند و تشکر کردند و گفتند حتماً قسمت بوده اینجا تو را ببینم و اینجا هم‌کلام شویم. إن‌شاءالله در اجراهای بعدی‌ات می‌آیم و نمایش را می‌بینم که این توفیق برای ما حاصل نشد.
*پیشنهاد شما به هنرمندان و فیلمسازان در پرداختن به شخصیت‌های ملی همچون سردار قاسم سلیمانی و دیگر سرداران جنگ در آثارشان چیست؟
حاج قاسم سلیمانی به لحاظ ظاهری فردی معمولی بود، از این جهت که همواره در کنار مردم حاضر بود و خودش را مانند آنها می دانست. به دلیل این که حاج قاسم سلیمانی از میان توده های مردم برخاسته بود خودش نیز انسانی با سجایای اخلاقی، مردمی و خاکی بود و شاید کسی در نگاه اول تصور نمی کرد وی با این حجم از فروتنی یک فرمانده باشد، در حالی که او سلحشوری سپهبد بود که سال ها جبهه‌های جنگ و خط مقدم را در نوردیده بود.
حاج قاسم سلیمانی یک اسوه تمام ناشدنی و تمام عیار شخصیت ایرانی، ایثار و مقاومت است و وظیفه ماست به او بپردازیم. این وظیفه در کوتاه‌مدت بر دوش ما نیست بلکه باید تا سال‌های سال برای حاج قاسم، حاج قاسم‌ها و اسوه‌های جبهه مقاومت، شهدای مدافع حرم، رزمندگان هشت سال جنگ تحمیلی، شهدای مدافع سلامت و ... اثر ساخته و به آنها پرداخته شود، چرا که این قهرمانان هستند که می‌توانند مایه مباهات و غرور جوان ایرانی و نسل‌های آینده این سرزمین باشند.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: کوروش زارعی سردار شهید سلیمانی حاج قاسم سلیمانی سردار سلیمانی قهرمان پروری سال گذشته حوزه هنری سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۴۳۱۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«مست عشق» و یک رکورد تازه در سینمای ایران / یک فیلم غیرکمدی به صدر جدول فروش روزانه رسید
فیلم «مست عشق» با جذب ۵۰,۶۵۸ مخاطب در اولین روز اکران خود موفق شد تا رکورد بیشترین تعداد مخاطب روز نخست نمایش را از آن خود کند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، فیلم «مست عشق» در نخستین روز نمایش عمومی خود، یک رکوردشکنی سهمگین از خود به جای گذاشت و توانست با جذب ۵۰,۶۵۸ مخاطب، رکورد فروش روز نخست سینما را از آن خود کند.
مجموع فروش این فیلم برای روز نخست، ۳,۵۸۵,۵۲۰,۰۰۰ ریال بوده است و باید به این نکته توجه داشت که این فیلم در شرایطی به این رکوردشکنی دست یافته که این رکورد طی یک دهه اخیر، در اختیار فیلم ساعت ۵ عصر مهران مدیری بوده است.
اکران مست عشق از روز چهارشنبه _پنجم اردیبهشت_ آغاز شد و تمامی سانس‌های فوق‌العاده اثر نیز تا پیش از ساعت ۲۳:۵۹ دقیقه ترتیب داده شد تا این فیلم بتواند در این بازه، با جذب نزدیک به ۵۱۰۰۰ مخاطب، رکورد پرمخاطب‌ترین فیلم در اکران روز نخست را از آن خود کند.
طی یک دهه اخیر، علاوه بر ساعت ۵ عصر، چند فیلم دیگر نیز بوده‌اند که آمار خوبی از خود به جای گذاشته‌اند: فروشنده در روز نخست اکران خود ۲۵۰۰۰ مخاطب داشت. نهنگ عنبر ۲، ۲۱۰۰۰ مخاطب، ما همه با هم هستیم ۲۹۰۰۰ مخاطب، هزارپا ۲۷۰۰۰ مخاطب، مطرب ۳۵۰۰۰ مخاطب و گشت ۲ نیز ۳۵۰۰۰ مخاطب داشته است، دو فیلم پرفروش امسال یعنی تمساح خونی و سال گربه نیز به ترتیب در روز نخست نمایش خود، ۱۸۰۰۰ و ۳۱۰۰۰ مخاطب را به سینما کشاندند.
نکته قابل توجه در این رکوردشکنی آن است که تا پیش از این، جایگاه صدر جدول و رکوردها به فیلم‌های کمدی محدود می‌شد اما با اکران این فیلم این موضوع به اثبات رسید که دیگر موضوعات نیز برای مردم جذب و قابل توجه است و این امر نشان‌دهنده آن است که مست عشق طی روزهای آتی نیز با استقبال بسیار خوبی همراه خواهد بود و احتمالاً که بتواند یک رکوردشکنی خوب را در جدول فروش امسال سینمای ایران به جای بگذارد.
استقبال ۵۱۰۰۰ نفری مخاطبان در روز نخست نمایش این فیلم در شرایطی رقم خورد که تمساح خونی به عنوان پرفروش‌ترین فیلم امسال سینماهای کشور، طی روز گذشته، نزدیک ۲۰۰۰۰ مخاطب داشت و سال گربه نیز به عنوان دومین فیلم پرفروش امسال، نتوانست بیش از ۱۷۰۰۰ مخاطب جذب کند.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد